Bir insan Rengini Belli etmeli..Bu yüzden net İnsanlara karşı zaaf'ım var doğru.çünkü ben bile zaman zaman Yaptığım şeylere inanamıyorum.Siyah yada beyaz.Ama ben hep ortasını yasıyorum..yani belirsizlik halini..Heryer flue gibi.gri'msi yer gök insan etraf ; en önemlisiyse kendim. Bu gri havaları seven İnsana göre normal bir tutum.fakat ben pembeyi severim.Pembede telaş var cünkü.Kırmızı gibi ateşten bi renk ile saf temiz beyazın karışımında oluşmuş çünkü.İkisinden de bişiyler almış.İşte böyle zamanlarda kendimi kül kedisi gibi hissediyorum.Bi an o kırmızı Kocaman beyaz dolu bi havuzun içine düşücek ve yine belirsizlikler cıkıcak.yine başa dönücem.Arpa boyu yol alamadıgımı görmek benim huzurumu bozuyo çünkü.Ama yine de Acı cekmeyi seviyorum.Olsun diyorum.Olsun... Arabam kabağa dönüşsün yine.Yine aykkabımın tekini düşüreyim...AtLar fare olsun böcek olsun..öyle de mutlu olurum ben .. Kendimi kandırma sendromu içinde yasamak beni zaman zaman delirtse de ben buyum (:
Keşke herkes düşündüğünü söleyebilse düşünmeden. Keşke ; Ya SİYAH olsa Ya BEYAZ .. Keşke demekten ne kadar haz etmiyorsam o kadar çok telafuz etmek zorunda bırakılıyorum evet. Size baktıkça netlik göremiyorum..ne kadar irdelersem o kadar küçülüyosunuz gözümde. Size bi gökdelenin üstünde tükürdüğümü düşünüyorum (: Ne kadar kalabalıksa etrafım ne kadar seven varsa beni Artık sevmeyin.çünkü size dikkatli baktıkça görmemeye baslıyorum.
Her birliktelik kalbin emzireceği bir bebektir önce emeklemeyi sonra yürütmeyi öğretmen gerekir... Kalbimdeki sütü tüketmeyin artık...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder